Sinterklaas en de EVO

Vanmorgen ben ik weer in de Hoogstraat.
Er moet namelijk een EVO aangemeten worden.

EVO is afkorting van een Enkel-voetorthese. 
Je kunt het ook een onderbeenspalk noemen, maar dat klinkt wat Piet-Piraat-gehandicapt-achtig.

Ik krijg dus een op maat gemaakte EVO.
In de wachtkamer zitten allemaal mensen met op maat gemaakte protheses. 
Sommigen doen me aan de Bladerunner^[i] denken. 

‘Je wordt een oude man’, zeg ik tegen mezelf ‘de meesten zijn te jong om de film gezien te hebben of Pistorius te kennen’.

Om 10.15 word ik opgehaald door een Orthopedietechneut.
Ook dokter Mout verschijnt en sommeert me vriendelijk mijn linkerschoen en -sok uit te trekken.
Diepzinnig bestudeert hij mijn linker enkel. 
Hij knijpt erin, beweegt de voet om vervolgens bedenkelijk te kijken als ik zeg dat er – voor mijn gevoel – meer gevoel in de voet komt. 
Ik ben natuurlijk ook best gevoelig.  

Ik voel tegenwoordig zelfs mijn tenen, nou ja, in ieder geval mijn grote teen. 
Als ik de douchekop erop zet, strekken de tenen. 
Eigenlijk gebeurt dan hetzelfde wat ooit met mijn linker vingers gebeurde als er stroom op mijn linkerhand werd gezet. De vingers strekten.
Ooit schreef ik er over.^[ii]

Met dokter Mout wordt een vervolgafspraak gemaakt, waarna hij vertrekt en ik alleen met de techneut overblijf.

De techneut zet me op een stoel die aan de rand van een soort mikwe; een badje in de vloer, alleen zonder water.
Als hij in de mikwe staat, is zijn neus precies op mijn voethoogte.
De linker broekspijp wordt tot op kniehoogte opgestroopt.
Mijn blote linker onderbeen en linkervoet worden vervolgens met cellofaanfolie ingepakt. Daarna gaan er plakken gips tegenaan en worden onderbeen en voet ingegipst.

Het gips raakt mijn broek net niet.
Hij zegt ‘Als er gemopperd wordt dat je broek vies is en gevraagd wordt: “Wie heeft dat gedaan?” Dan zeg je maar Sinterklaas heeft dat gedaan’.
Zijn baard is best wel kort voor Sinterklaas, maar hij kan ‘m in januari getrimd hebben.
Ik geloof hem ‘Het is Sinterklaas die mij gipst’.

Ik vraag hem wat er moet gebeuren als ik nu moet plassen.
Niet dat ik moet, maar gewoon in het geval dat.
Glimlachend zegt hij dat ik het gewoon in mijn broek mag doen.
‘Sinterklaas is aardig’.

Dan vertelt Sinterklaas van een brandalarm ooit.
Hij had net een 80-jarige ingegipst en toen ging het alarm af.
Op een stoel is de patiënt toen helemaal naar de kantine gesleept en gesjouwd.
 Daar bleek ook nog eens dat het slechts om een oefening ging.
Soms is de Hoogstraat net een middelbare school.

Ondertussen is het gips om been en voet hard geworden.
Sinterklaas pakt een Stanleymes om het gips los te snijden.
Bezorgd vraag ik of hij wel eens per ongeluk in benen heeft gesneden.
Het antwoord is geruststellend: ‘Ja, maar dat is lang geleden’.

Het lossnijden gaat kundig en goed.
Begin april mag ik terugkomen om de EVO op te halen.
Kan ik gelijk mijn verlanglijstje meenemen.
Eerst die lijst maar eens bijwerken…

---

^[i] Zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Oscar_Pistorius, d.d. 2025-03-14.

^[ii] Zie https://glismeijer.com/2024/01/28/mijn-gereformeerde-linkerhand/, d.d. 2025-03-14.