Opeens merk je het.
Je denkt dat je bij de tijd bent, maar plots merk je wat de Stones in je jeugd al zongen: ‘… you’re out of time’.[i]
Voor alle duidelijkheid: het betekent niet dat je echt uit de tijd bent, maar in de tijd uit de tijd. Het overkomt me als de moeder van Minilein mij vertelt dat Hyrox best pittig is. Vorige week heeft ze het zelf met twee jonge meiden ondervonden.
Ik – die nog nooit van Hyrox heb gehoord – knik belangstellend en laat me bijpraten. Thuisgekomen leer ik dat je op dit moment naar een Hyrox event in Barcelona kunt gaan. In mei kun je naar Riga en Berlijn[ii], maar niets let je natuurlijk om op je eigen sportschool of thuis aan de slag te gaan.
Ik laat ‘de nieuwe hype’ maar even aan me voorbijgaan. Gewoon en goed lopen is al uitdaging genoeg. Wonder boven wonder – Goddank! – zit daar nog steeds verbetering in. De kapper[iii] verzekerde me al ‘God weet het of je ooit weer goed kunt lopen. Als God het wil…’.
Ondertussen heb ik last van een ingegroeide nagel. Zowel Lianne als mij lukt het niet de pijn met knippen en vijlen te verlichten. Zelfs twee soda badjes voor mijn linkervoet baten niet, al vindt mijn voet het wel lekker.
Eerder die week heeft Lianne al aangeboden een pedicure te zoeken, maar dat aanbod sla ik af met ‘Als het echt nodig is, doe ik het zelf wel. Je hoeft niet alles voor mij te doen. Ik ben niet helemaal gehandicapt…’.
Vrijdag denk ik echter ‘Niet helemaal, maar wel veel… Had ik maar gebeld of laten bellen. Het doet nu echt pijn’.
Als ik de geachte uitspreek lokt dat weer de reactie uit ‘Ja, ik hoefde niet te bellen… Morgen gaan we wel naar… Je gaat nu niet zeggen…’.
Op zo’n moment besef je dat je geen roet in het eten kan en mag gooien en de volgende dag kunt zeggen ‘Ik blijf thuis, mijn teen doet te zeer’.
Gelukkig krijg ik een bemoedigend aantal mogelijkheden voorgeschoteld als ik bij Google ‘pedicure aan huis gouda’ intik.
Ik leer echter al gauw dat je je niet al te snel door Google moet laten bemoedigen.
De een na de andere pedicure die ik bel neemt niet op of geeft antwoord via een antwoordapparaat. Degenen die wel opnemen geven aan geen nieuwe klanten meer te kunnen aannemen. ‘Sorry meneer. Veel sterkte…’. Grimlachend bedank ik voor het medeleven.
Na weer een teleurstellend telefoontje ga ik een dutje doen. Een gewoonte die ik heb overgehouden aan de Hoogstraat en die me nog steeds goed bevalt. Het probleem is alleen dat niet de hele wereld rekening houdt met mijn schoonheidsslaapjes. Soms blijkt het echt waar te zijn wat mijn vader me vroeger al zei ‘De wereld draait niet om Gertjan Glismeijer’.
Om drie uur gaat de telefoon. Ik zie op mijn horloge dat ik een tijdje gedoezeld heb. Ik leef in de vooronderstelling dat Lianne de telefoon wel op zal nemen.
Dan komt er aan het rinkelen een einde. Er is beneden niet opgenomen.
Ik loop naar de studeerkamer en bel de beller terug. Iemand heeft de voicemail beluisterd en zegt vriendelijk ‘U had gebeld. Volgende week ben ik met vakantie, maar daarna zou ik een keer langs kunnen komen’.
Ik zeg ‘Nou morgen moet ik weg, ik hoopte eigenlijk dat u vanmiddag nog zou kunnen…’.
Ik denk een zucht en hoor ‘Waar woont u meneer?’. Ik antwoord ‘PC Hooftstraat’. Ze vraagt ‘Waar is dat?’. Ik zeg ‘In Korte Akkeren, bij het parkje aan het eind van de Constantijn Huygenstraat’. ‘O’, zegt ze, ‘da’s toevallig. Ik ben in de buurt. Ik kom gelijk. Ik ben er over drie, vier minuutjes’.
En inderdaad, vier minuten later stopt een autootje in de straat en stapt een mevrouw uit met twee grote koffers. Beautycases in zeer groot formaat op wieltjes. ‘Ze is niet gereformeerd’, denk ik als ik haar hoofddoek zie, ‘wel pedicure’.
Als Lianne terugkomt van weggeweest ligt mijn voet in een groene bak en is mijn grote linker teen geknipt. Het voelt weldadig aan, de druk is eraf. Er wordt zelfs elektrisch geveild. ‘Wel jammer voor de omgeving dat ik sokken draag’ denk ik als ik mijn tenen zie.
Ik heb nooit beseft dat pedicures zulk belangrijk, geweldig werk doen. Ze helpen je letterlijk om vooruit te lopen. ‘Ook als je achterloopt kun je vooruit open’.
Hyrox zal het voorlopig nog niet worden, maar voortlopen…
Huppelen van zielenvreugd kan en mag geestelijk nu al. Wie weet straks ook letterlijk.
Mijn kapper zou zeggen: ‘Als God het wil…’.
[i] Zie https://www.youtube.com/watch?v=B_0TOCR_OIk d.d. 2025-04-27.
[ii] Zie https://hyroxnetherlands.com/ d.d. 2025-04-27.
[iii] Zie https://glismeijer.com/2024/05/03/de-kapper/ d.d. 2025-04-27.
Vreeswijk, Kerkgeschiedenis en andere zaken 