Je ziet de wind niet, maar dat betekent niet dat hij er niet is. Je kunt de wind voelen. Je merkt het als de wind waait. Soms kun je zelfs de gevolgen van wind met je eigen ogen zien.
Zo is het ook met de Pinkstergeest.[i] Je ziet de Geest misschien niet, maar dat betekent niet dat Hij er niet is. Het grootste gevolg, de grootste vrucht – dus wat de Geest uitwerkt – zou je ‘liefde’[ii] kunnen noemen. Dat ik die Pinkstergeest hard nodig heb, bewees afgelopen week.
Vrijdag hebben Pantaloni en ik weer namelijk weer afgesproken met en bij de bondscoach. Donderdagavond appt Pantaloni echter last van een spier te hebben. Gelukkig niet van dien aard dat het al te verontrustend is, maar toch. Voor mij betekent het: ‘Of ik zeg ook af voor morgen, of ik ga alleen’. Ik besluit tot het laatste, gedachtig aan ergo Lauda en Boudewijn de Groot: ‘En de ergo die mij altijd placht te dreigen: “Jongen, jij komt nog op het verkeerde pad!”. Kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen zij heeft toch gelijk gehad’. Ergo Lauda en Boudewijn mogen natuurlijk nooit gelijk krijgen, hoe aardig ze ook zijn. Ik moet oefenen, trainen en bewegen.
Vrijdagmorgen ga ik dus in alle vroegte alleen op pad. Voor het eerst rijd ik naar de sportschool zonder bijrijder, het gaat geweldig. Zonder aanrijding, botsing of verkeersongeluk en goed gemutst komen de auto en ik bij de sportschool aan. Daar blijken echter alle parkeerplaatsen bezet. Ik realiseer me ‘Bij de kerk heb ik tenminste nog een gereserveerde plek, maar hier…’.
Links van de sportschool is een grote garagedeur. Daarvoor is op het wegdek een groot geel vak aangebracht met een kruis erin en de letters ‘NP’, ‘Niet Parkeren’. Naast die garagedeur staat een – naar ik vermoed – leegstaand pand met drie lege parkeerplekken ervoor. In het raam staat voor elke plek een verbodsbordje met ‘NP’ erop, maar ik meen mijn auto er wel even neer te mogen zetten. ‘Die bordjes kun je immers bij de feestwinkel op de Turfmarkt kopen’, denk ik, ‘ze zijn niet officieel’. Om erachteraan te denken ‘Misschien zijn die bordjes wel voor N.P. bedoeld. En aangezien N.P. in Oldemarkt woont, kan ik hier best parkeren’.
De kleur van de auto komt mooi uit tegen de grijze stenen. Tevreden ga ik de sportschool binnen om daar arm en been te trainen. Ik krijg daar zelfs m’n arm iets omhoog met een dumbbell van één kilo. Die van twee blijkt nog net te veel, maar het begin is er. We oefenen ook het lopen. Kortom, ik zweet en zwoeg en vooral: ik ben een tevreden man. Ook de bondscoach zegt na anderhalf uur tevreden ‘Goed’. Wat wil je nog meer? We gaan aan de koffie.
Dan komt er een woest kijkende man binnen. Er komt stoom uit zijn oren en hij heeft een oranje hesje aan. Hij briest: ‘Er staat een auto waar die niet mag staan’. Ik bemerk nu ineens eerder ‘werken van het vlees’: ‘vijandschappen, ruzie en woede-uitbarstingen’ dan ‘vrucht van de Geest’: ‘liefde, blijdschap, vrede en vriendelijkheid’ en wil zeggen: ‘Zondag is het Pinksteren. De vrucht van de Geest is liefde’, maar laat het maar bij ‘Mijn auto zeker, sorry’.
Ik drink de laatste slok koffie op en ga direct mijn schoenen verwisselen. Hoewel ik het met gezwinde spoed doe, duurt dat wel even. ‘Hopelijk wordt het vuur onder de “werken ven het vlees” niet verder opgestookt zo’, denk ik. Alsof de bondscoach die gedachte leest, vraagt hij: ‘Zal ik de auto even verzetten?’. Daarop geef ik hem mijn autosleutels en verplaatst hij de auto. Ook hij kan het zonder aanrijding, botsing of verkeersongeluk. Nu is het mijn beurt: ‘Goed!’.
Een dag later ‘moet’ ik naar de kapper. ‘Je moet er met Pinksteren toch een beetje uitzien in de kerk’, vind ik. “Er verzorgd uitzien” is eerder vrucht van de Geest, dan werk van het vlees’, maak ik mezelf wijs, ‘al moet je wel vleselijk aan de gang’.
Lianne zet me zaterdagmiddag dus weer af bij ‘Cafeetje Heeeurlijk’, waar ze me ook weer op zal pikken. Als ik klaar ben bij de kapper, bel ik dat ik ‘klaar’ ben en ‘opgehaald kan worden’.
Het café is gesloten. Gelukkig staan de stoelen wel gewoon buiten, dus ik kan gaan zitten. Mocht ik me vergist hebben en een ober naar buiten komen, dan kan ik altijd een ‘koffie verkeerd’ bestellen.
Dan duikt voor mijn neus plots een BOA op. Met grote letters staat er ‘HANDHAVING’ op zijn rug geschreven. Hij spreekt mij niet aan op het zitten op de stoel. Hij doet of ik lucht ben. Wel spreekt hij automobilisten aan die aan het begin van de Wijdstraat stil gaan staan om te laten en te lossen.
Een paar tellen later komt Lianne aangereden. Ze stopt half in de Wijdstraat, half op de Dubbele Buurt. Er kan zodoende nog gemakkelijk een auto langs. Ik ga staan en wil naar de auto lopen om in te stappen. De BOA is me echter voor. Hij voegt Lianne gedecideerd toe: ‘Nu doorrijden…’ en zwaait dreigend met zijn arm. Ik zie dat Lianne verblikt en verbloost. En wil gaan zeggen: ‘Ja maar mijn man…’. Nog strenger herhaalt de man ‘Núú dóóóóóórrrrijden..’ en voegt eraan toe ‘anders krijg je een boete van €180,00’. Daarop rijdt Lianne door. Ik voel ondertussen allerlei ‘werken van het vlees’ boven komen: ‘vijandschappen, ruzie, woede-uitbarsting,’ en vooral ‘en dergelijke.’ Giftig zeg ik ‘Bedankt hoor. Reuze bedankt, ik loop wel’ en strompel met stok de Westhaven op. Nog slechter lopend dan ik kan, nog krommer en houteriger, vooral om hem een schuldgevoel te bezorgen.
Bij de eerste brug van de West- naar de Oosthaven, dus zo’n zestig meter verderop, staat Lianne op de stoep. Vooral ook: uit het zicht van de BOA. Ik stap in en foeter op de BOA. Ook Lianne is boos. Sterker, ze kookt! ‘Er is daar toch geen stop verbod? Waar slaat dit nou op?’. Haar woede doet mij goed en mijn boosheid iets bedaren.
Dan besef ik plots – midden op de Westhaven – dat ook ik de Geest heel hard nodig heb. Je ziet de Geest misschien niet, maar het grootste gevolg, de grootste vrucht – dus wat de Geest uitwerkt – is immers ‘liefde’.
Liefde, daar kan ik ook wel wat van gebruiken, zeker nu. Wat je immers niet hebt, kun je ook niet weggeven. Is mijn taak niet doorgeven? Doorgeven wat ik ontvangen heb?
Maar goed dat we elk jaar Pinksteren vieren!
[i] Voor wie niets, of weinig met de Bijbel heeft, zie https://mainzerbeobachter.com/2021/05/23/pinksteren/. Trouwens als je veel met de Bijbel hebt, is de site ook zeker de moeite waard, d.d. 2023-05-20.
[ii] Zie Gal. 5:22: ‘De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing’. De vrucht van de Geest wordt door Paulus tegenover de werken van het vlees gezet. ‘Het is bekend wat de werken van het vlees zijn, namelijk overspel, hoererij, onreinheid, losbandigheid, afgoderij, toverij, vijandschappen, ruzie, afgunst, woede-uitbarstingen, egoïsme, onenigheid, afwijkingen in de leer, jaloersheid, moord, dronkenschap, zwelgpartijen, en dergelijke.’.
Vreeswijk, Kerkgeschiedenis en andere zaken 
Gert-Jan, Ik kan me je woede begrijpen. Fietsen op de Kleiweg mag ook niet. Maar soms wordt je voor je sokken gereden. Maar dan geen BOA te bekennen. En gewoon vragen of je door willen rijden, blijkbaar hebben ze een kort lontje. Maar hopelijk heb je toch een goede Pinksterweekend gehad 😴
De meneer doet ook z’n best. Laten we maar lief hebben Gert.