Titus Flavius Josephus (37-ca.100) was een Romeins-Joodse geschiedschrijver. Zijn bekendste boeken zijn De Joodse Oorlog (ca. 75) en De Oude Geschiedenis van de Joden.
In De Joodse Oorlog schrijft hij in Boek II in het zesde hoofdstuk ook over Pilatus.
2. Pilatus, die als gevolmachtigde door Tiberius naar Judea werd gestuurd, zond in de nacht beelden van Caesar, die krijgsbanieren werden genoemd, naar Jeruzalem. Dit veroorzaakte grote opwinding onder de Joden toen zij dat de volgende dag zagen. Het werd namelijk opgevat als complete minachting voor hun wetten die niet toestonden dat er dergelijke beelden in hun stad aanwezig waren. Behalve de verontwaardiging die het opriep, kwamen er ook drommen mensen van het platteland naar Jeruzalem aanstromen. Deze kwamen in alle ijver naar Pilatus in Cesarea, en vroegen hem die beelden uit Jeruzalem te verwijderen., en hun wetten te respecteren. Maar toen Pilatus dat weigerde, lieten zij zich op de grond vallen en bleven zo liggen gedurende vijf dagen en nachten.
3. De volgende dag zat Pilatus zijn rechtbank voor, op de markt, en riep het volk bij zich de indruk wekkend dat hij een antwoord wilde geven, maar gaf toen een teken aan de soldaten de Joden te omsingelen, en de soldaten stelden zich in drie rijen op. De Joden waren totaal overrompeld door dit gebeuren. Pilatus zei dat ze in stukken gesneden zouden worden, tenzij ze de beelden van Caesar zouden accepteren, en gaf aan de soldaten een teken om hun zwaarden te trekken. Hierop vielen de Joden weer op de grond, maakten hun nekken vrij van kleding en zeiden liever te sterven dan dat ze zouden toezien hoe hun wetten genegeerd werden. Pilatus was verbaasd door wat hij hun bijgeloof noemde, en gaf opdracht dat de beelden uit Jeruzalem zouden worden verwijderd.
4. Hierna kwam er een andere opschudding door de heilige schatten, die Korban worden genoemd, te besteden aan een aquaduct, waarmee water werd aangevoerd over een afstand van 80 km. Ook nu was de menigte verontwaardigd, en toen Pilatus naar Jeruzalem kwam, kwamen de mensen naar de rechtbank om te protesteren. Hij was echter van te voren op de hoogte gesteld van deze ordeverstoring en had ervoor gezorgd dat zijn soldaten zich in de menigte bevonden, gekleed als de lokale bevolking. Zij maakten weliswaar geen gebruik van zwaarden, maar sloegen de protesterende menigte uiteen met stokken en dergelijke. Hij gaf dit teken vanaf zijn rechtbank waarop de soldaten hun opdracht uitvoerden. De Joden werden behoorlijk in elkaar geslagen, zo ernstig dat velen aan hun verwondingen overleden. Velen vroegen zich dan ook af waaraan zij een dergelijke ramp hadden verdiend.
Vreeswijk, Kerkgeschiedenis en andere zaken 