Overdenking Stille Week, maandag 29 maart 2021 in de Dorpskerk
Zie het Lam van God, Dat de zonde van de wereld wegdraagt!
Gemeente van onze Heere Jezus Christus.
Gisteren hoorden we Jezus bidden.
“Vader, het uur is gekomen…” (Joh. 17:1 en 2)
Nu vertrekt Hij met Zijn discipelen aan de oostzijde van Jeruzalem de stad uit naar de overkant van de beek Kidron.
Dezelfde route die David ooit nam, toen Hij de stad ontvluchtte voor zijn zoon Absalom.
David zou huilen om Absalom “Mijn zoon Absalom, mijn zoon, mijn zoon Absalom! Och, was ík maar in jouw plaats gestorven…” (2 Sam. 18:33).
Jezus huilde om Jeruzalem (zie preek 14 maart).
Jezus en Zijn discipelen komen bij een olijfboomgaard aan de voet van de Olijfberg.
Een plek waar olijven geperst werden.
Vandaar de naam “Oliepers”, Gethsemané.
Een plek waar Jezus en Zijn discipelen zich meer verzamelden.
Daarom kent Judas de plaats ook.
Hij hoort intussen niet meer bij de discipelen.
Hij is weggelopen van tafel (zie: Joh. 13:21-30).
Hij blijkt bij de tegenstanders te horen.
Hij fungeert als gids in de nacht richting Gethsémane.
Hij wijst Romeinse soldaten en dienaar van het Sanhedrin de weg.
We lezen van “lantaarns, fakkels en wapens”.
Een goed uitgerust arrestatieteam.
Een AT met zoeklichten en wapens.
Wat doet Jezus?
Wegvluchten?
Verstoppen?
Nee.
Hij weet dat dit alles gaat gebeuren.
Hij weet dat dit alles moet gebeuren.
Hij is niet verrast.
Hij schrikt niet.
Nee, hij stapt naar voren: “Wie zoekt u?”
“Jezus de Nazarener” is het antwoord.
“Ik ben het.”
Als Hij het zegt valt het hele arrestatieteam achterover op de grond.
Inclusief Judas.
Psalm 27:2 zegt:
“Toen kwaaddoeners op mij afkwamen, om mij levend te verslinden – mijn tegenstanders en mijn vijanden – struikelden zij zelf en vielen”.
Psalm 35:4 zegt:
“Laat beschaamd en te schande worden wie mij naar het leven staan; laat terugwijken en rood van schaamte worden wie kwaad tegen mij bedenken”.
Psalm 56:10 zegt:
“Dan zullen mijn vijanden terugdeinzen, op de dag dat ik roep.
Dit weet ik: dat God met mij is”.
Snel krabbelen de mannen overeind.
En weer die vraag “Wie zoekt u?”
En weer hetzelfde antwoord: “Jezus de Nazarener”.
“Ik heb u gezegd dat Ik het ben. Als u dan Mij zoekt, laat dezen weggaan.”
Heeft Hij niet gezegd:
“En dit is de wil van de Vader, Die Mij gezonden heeft, dat Ik van alles wat Hij Mij gegeven heeft, niets verloren laat gaan, maar het doe opstaan op de laatste dag”(Joh. 6:39).
Hoorden wij Hem niet bidden gisteren:
“Hen die U Mij gegeven hebt, heb Ik bewaard en niemand uit hen is verloren gegaan dan de zoon van het verderf, opdat de Schrift vervuld wordt” (Joh. 17:12).
Wie let er op Zijn woorden?
Wie luistert er nou echt?
En wordt begrepen wat er gebeurt?
Eén van Zijn trouwe discipelen stapt ook naar voren.
Petrus, hij haalt uit en slaat Malchus het oor af.
“Goed zo Petrus! Hak erop los. Dat zal ze leren…!”
“Kom op Johannes en Jakobus, zonen van de donder. Vecht eens mee!”
“Kom op Simon Zelotes, je bent toch een vrijheidsstrijder. Hup vechten!”.
Nee.
“Steek uw zwaard in de schede. De drinkbeker die de Vader Mij gegeven heeft, zal Ik die niet drinken?”
Jezus wordt afgevoerd.
Naar Annas en Kajafas[i].
Kajafas die de Joden gezegd had dat het nuttig zou zijn dat één Mens voor het volk zou sterven.
Jezus, Die alle gehoorzaamheid aan Gods wet en alle gerechtigheid voor ons heeft vervuld. Hij wordt daar, in de hof gebonden, opdat Hij ons zou ontbinden.
Glorie aan het Lam.
Amen.
[i] Annas was de schoonvader van Kajafas. Over Kajafas lezen we in Joh. 11:49-52. Kajafas was de hogepriester in het sterfjaar van Jezus. De andere evangelisten spreken alleen over Kajafas en niet over Annas. In 11:49 en 18:13 wordt Kajafas de hogepriester van dat jaar genoemd. Annas was door de Romeinen afgezet, maar volgens de Joden nog steeds de hogepriester. Heidenen kunnen wel wetten opleggen, maar in de dienst van God werken zaken anders. Ook na zijn gedwongen emeritaat bleef men Annas (ook) als hogepriester zien.
Vreeswijk, Kerkgeschiedenis en andere zaken 