Miepen

Over Sinterklaas schreef ik eerder.^[i]
Op vrijdag 4 april overhandigt Sinterklaas mij een op maat gemaakte Glismeijer-EVO. 
Ik realiseer meteen dat het nageslacht dit collectors item over 30, 40 jaar op Marktplaats zal zetten.

Nieuwsgierig, begerig zal hen gevraagd worden: ‘Heeft Glismeijer ‘m echt zelf gedragen? Is het echt naar zijn voet gemodelleerd? Is er echt maar één van?’  

En het nageslacht zal ernstig, stemmig, plechtig knikken.

Er zal vast niet bij verteld worden dat het dragen van de EVO best een pijnlijk gebeuren is. Al het negatieve, de pijn, de moeite, het bloed, het zweet, de tranen zullen vergeten zijn.

Vol trots laat ik de EVO bij fysio’s in de Hoogstraat zien en keer huiswaarts.
Op de terugweg word ik – zoals vaker – door de navigatie omgeleid over Montfoort, Oudewater. Bij Montfoort merk ik dat mijn voet pijn begint te doen. Al rijdend probeer ik m’n schoen wat losser te doen en de EVO af.
Dat lukt niet. 
Ik rijd niemand aan.

De schoen losdoen en de EVO een beetje loswrikken geeft ondertussen genoeg ontspanning. De grote teen heeft lebensraum. 

De dagen erna blijft de linkervoet, vooral mijn grote linkerteen klauwen. Ooit deed mijn linkerhand het ook. ‘Links klauwt, sommigen verwachten dat juist van rechts’, bedenk ik me.
Ooit zal het overgaan.

Wat niet over gaat is de pijn als ik de EVO een paar uur gedragen heb. Ik meld het de arts die tevens contactpersoon in de nazorg is.
Deze ‘serene en kalme persoonlijkheid’ werpt zich op als ‘dappere beschermer’ en regelt dat ik weer bij Sinterklaas mag verschijnen.

Vroeger zag ik Sinterklaas alleen in december bij ons thuis op de Tweede Kade. Destijds bekommerde hij zich meer om mijn gedrag dan mijn voet. Tijden veranderen. Nu zie ik Sinterklaas geregeld.
Aandachtig luistert hij naar mijn gemiep over mijn voet. Hij valt Mark (geen Euro)^[ii] bij. ‘Pijn is fijn. Bloed is goed. Doe ’t zeer, ‘k wil meer’ is alleen goed voor de loopgraven. 
En mijn gemiep is geen gemiep. Als het zeer doet, doet het zeer.

Hij vertrekt met EVO naar elders om even later terug te keren met een zooltje in mijn EVO. ‘Zo wellicht helpt het en grotere schoenen kopen. Dan heeft je teen een beetje ruimte’.

Dan flitst door mijn hoofd ‘Waarom was ik vroeger toch een beetje bang voor Sinterklaas’.

---

^[i] Zie https://glismeijer.com/2025/03/14/sinterklaas-en-de-evo/, d.d. 2025-04-15.

^[ii] Zie https://glismeijer.com/2024/03/03/mark-geen-euro/, d.d. 2025-04-15.