Dankbaar!

Het was een indrukwekkend gebeuren, de bevestings- en intrededienst van vanmorgen en de ontmoeting, “het feest” na de dienst in De Voorhof.
Van tevoren weet je eigenlijk niet wat je precies verwachten moet, het enige wat je weet is dat je je eigen rol zo goed mogelijk moet oppakken. Dat betekent zorgen dat dát wat je doen moet, op orde is. De meeste aandacht vroeg daarbij de preek. Wat wil je zeggen? Wat wil je de eerste keer neerzetten. Het betekende dat veel werd weggestreept in de laatste week. “Kill your darlings” raadde ooit dr. H.C. Van der Meulen me aan. Soms doet dat wel een beetje pijn, maar gelukkig heb ik nog minimaal vier jaar de tijd om ze ter sprake te brengen. 

Nu is het gevaar van zo’n bevestigings- en intrededienst groot dat “jij” (ik dus) in het middelpunt komt te staan, terwijl het gaat om de voortgang van het Evangelie. Ouderwets gezegd “de predikant moet er tussenuit vallen”. Ik hoop dat dat met “hopen, geloven en liefhebben” gelukt is. 
Dominee Dick Looijen, bij wie ik ooit mijn vicariaat deed (zeg maar stage voor aankomend predikanten) ben ik dankbaar voor het leiden van het bevestigingsgedeelte. Het is fijn en doet goed te merken dat een ervaren predikant zo de leiding neemt. Het geeft ook rust. Dankbaar ben ik voor de zegen die ik meekreeg van hem en een aantal predikanten en voorganger Theo. Dominee Wim Dekker had ik gevraagd, omdat ik in hem altijd als een “vroom en onafhankelijke denker” heb gezien die lijnen heeft en had naar predikanten die vroeger op mij een diepe indruk maakten: dominee L. Kievit, dr. C.A. Tukker, dr. W. Verduin, ds. G.H. Abma en professor Graafland. Daarbij schreef hij een warm in memoriam naar aanleiding van het overlijden van dominee G.H. Abma en was ik afgelopen zomer onder de indruk van “Verbonden en vervreemd”. In de tijd dat ik bij de HGJB werkte, hadden we regelmatig contact. Zijn boeken “Marginaal en missionair”, “Tegendraads en bij de tijd” en “Verbonden en vervreemd” lijken mij daarbij boeken die we als gemeente zouden moeten spellen.
Dominee Marco Batenburg is – herstel: was – mijn wijkpredikant, bij wie ik de kerkenraad zat en met wie de contacten altijd goed zijn geweest. De keuze voor dominee Rik de Pater en Theo Vreugdenhil hoef ik niet uit te leggen. Hij zijn mensen waarvan ik blij ben hun collega te worden.

Mijn dank gaat uit naar allen die aanwezig waren en allen die zich in de voorbereiding en de uitvoering van de dienst en de ontmoeting daarna ingezet hebben. Dat zijn te veel mensen om op te noemen, maar wat is er ontzettend veel werk verzet. Lianne en ik zijn er echt van onder de indruk. Ook van het warme welkom.
Thuisgekomen hebben we de kaarten, de cadeaus en het werkstuk van de kindernevendienst bekeken. En ook daarvan waren we onder de indruk. De teksten van de kinderen zijn mooi gekozen, de schaapjes mooi geplakt…

En nu… moedig voorwaarts. Gelovend, hopend, liefhebbend!