Derde preek over Handelingen 9; nu de verzen 20-22 bij het Heilig Avondmaal, gehouden op 27 juni 2021 in de Dorpskerk van Vreeswijk.
Gemeente van onze Heere Jezus Christus,
Vorige week eindigden we bij vers 19, dat Saulus bij de discipelen in Damascus verbleef.
Ik ben eigenlijk best benieuwd hoe die discipelen in Damaskus naar Saulus hebben gekeken.
Waren ze blij omdat Saulus tot het geloof gekomen is?
Of toch vooral een beetje afwachtend.
Afhoudend.
“Saul, broeder”[i] had Ananias gezegd.
Maar zullen die andere discipelen Saulus ook in de armen hebben gesloten en hem broeder genoemd hebben?
Of zullen ze een beetje argwanend en wantrouwend zijn geweest.
Dat kan hè.
Of eigenlijk kan het niet, maar zo gaan die dingen wel.
“Saul, broeder”.
Kijk eens om u heen.
Links van u, rechts van u. Voor u, achter u.
Broeders.
Zusters.
Geen perfecte mensen.
Op iedereen valt wel wat aan te merken.
Dat zal in Damascus ook zo geweest zijn.
En toch: “heiligen”.[ii]
Mensen die de Naam de Heeren aanroepen: Jezus![iii].
Gedoopten.[iv]
Jezus brengt ons samen.
Wij zijn geen clubje van mensen die ongeveer hetzelfde denken over een heel aantal zaken en elkaar daarom op zondagmorgen en -middag maar opzoeken.
Nee, wij zijn allereerst en allermeest gemeente van Jezus Christus.
Hij brengt ons samen.
Daarom begonnen we vandaag met “Samen in de Naam van Jezus”.
Ondertussen doet Saulus meer, dan bij de discipelen zijn.
We lazen de verzen 20 tot en met 22.
Saulus gaat naar de synagogen.
Let op het meervoud.
Hij bezoekt de samenkomsten van de Joden en laat er geen gras over groeien.
Meteen preekt hij Christus in de synagogen, dat Hij de Zoon van God is.
Jezus is de Zoon van God!
Daarbij moet je niet denken aan hoe er tegenwoordig over bijvoorbeeld voetbalspelers wordt gesproken: “godenzonen”.
Ook niet aan Romeinse mythen, waarin goden kinderen verwekken.
Nee, denk maar heel concreet aan het proces tegen Jezus.
In zijn eerste boek heeft Lukas daarover geschreven.
Daar werd gevraagd: “Bent U dan de Zoon van God?”
Jezus antwoordde “U zegt dat Ik het ben”.[v]
Dat was de reden van Zijn doodsvonnis.
De beslissing over Jezus dood werd niet bepaald door het Romeinse recht maar door het goddelijke recht van de Torah.
Daarom is er ook geroepen “Wij hebben een wet en volgens onze wet moet Hij sterven, want Hij heeft Zichzelf Gods Zoon gemaakt”.[vi]
Natuurlijk was de clash tussen Jezus en de Joodse leiders al veel eerder begonnen.
En dat ging over al die aanmatigende aanspraken van Jezus.
Mag Jezus zeggen “Uw zonden zijn vergeven”.
Want wie kan zonden vergeven dan God alleen?[vii]
Wat betekent het dat Jezus macht over de chaosmachten van water en wind heeft?
Wat betekent het dat Jezus doden opwekt?
Nu, de ontmoeting met de Levende maakt voor Saulus duidelijk dat al die claims van Jezus kloppen.
Want Jezus blijkt de Levende.
Hij is opgestaan!
Al die aanspraken van Jezus zijn dus waar, want Hij is opgewekt uit de dood.
Jezus is de Zoon van God.
Zoon van God wil vooral zeggen: Hij heeft gezag en macht![viii]
Je zou daarom ook kunnen zeggen – en daar begonnen we de dienst mee: Jezus is Heer!
In Jezus is God Zelf naar de aarde gekomen.
In Jezus ontfermt God Zich over verloren zonen.
In Jezus raakt God melaatsen aan.
In Jezus eet God met tollenaren en zondaren.
In Jezus laat God Zich wassen en kussen door een vrouw met een dubieus verleden[ix].
In Jezus veroordeelt God een vrouw niet die op heterdaad betrapt is bij overspel.[x]
Enzovoorts.
Jezus is de Zoon van God!
U kunt zich voorstellen dat de synagoge-gangers daarvan verward raken.
“Is dit niet degene die in Jeruzalem hen die deze Naam aanriepen, uitroeide, en die daarom hier gekomen is om hen geboeid naar de overpriesters te brengen?”.
Ja, dat is hem. Saulus heet hij!
De vervolger is volgeling geworden.
Niet door lang na te denken.
Nee, omdat de Heere aan Hem verschenen is.
En nu toont hij, met de Schrift in zijn handen aan dat Jezus de Christus is.
Jezus is de Christus.
Christus is het Griekse woord voor het Hebreeuwse Messias, gezalfde.
Vroeger leerden we op catechisatie dat profeten, priesters en koningen gezalfd werden.[xi]
Maar weet u wie in het Oude Testament bij uitstek de gezalfde is?
U zegt misschien “David!”.
Ja, die zou ik ook noemen.
Maar in het Oude Testament luistert de gezalfde allereerst naar een andere naam: Saul!
We hebben de afgelopen weken over Saul gehoord in Schriftlezingen.
Flarden, korte stukjes, maar u kent waarschijnlijk de geschiedenissen van Saul wel. Lees die nog eens door.
Saul wordt gezalfd tot koning van Israël.[xii]
Zijn geschiedenis kent na zijn aanstelling vooral heel veel mislukkingen.
Momenten van ongehoorzaamheid.
Momenten van woede-uitbarstingen.
Momenten waarin hij David naar het leven staat.
Als ik de verhalen over Saul lees, dan word ik altijd een beetje triest.
Het begint allemaal zo veelbelovend, het begint allemaal zo mooi, maar het loopt op niets uit.
Hoe herkenbaar…
Of niet?
Maar toch, ondanks zijn falen, ondanks zijn ongehoorzaamheid, ondanks die boze geest.
Ondanks alles, blijft hij wel de gezalfde van de HEERE.
Juist David, die zo vervolgd is door Saul, blijft Saul de gezalfde van de HEERE noemen[xiii].
Saul waarom vervolg je mij?
En nu roept een andere Saul, ook nakomeling van Benjamin, dat de zoon van David, Jezus, de Messias is.[xiv]
Tegelijkertijd is Jezus veel meer dan de zoon van David.[xv]
Jezus is namelijk de Heer van David.
Zoals Hij Heer is van al Zijn gezalfden!
Jezus neemt het leven van Saul op zijn schouders.
Jezus, de hogepriester Die Zelf het Lam is draagt de zonden van die gezalfde Saul mee.
Zijn roeping, zijn falen…
Zie het Lam dat de zonden van de wereld wegdraagt.
Hij vervult wat in Saul niet lukte. En wat u niet lukt. En mij niet lukt.
Niet Saul, niet u, niet ik, maar Jezus brengt gerechtigheid en vrede.
Niet Saul, niet u, niet ik, maar Jezus brengt aan het licht wat het betekent mens van God te zijn, gezalfde van de HEER.
Hij deed als het ware heel dat leven van Saul over.
En dat van u en van mij.
Waar het Saul niet lukte om te wachten, wachtte Jezus op de komst van God.
Hij wachtte tot het einde, ook toen God niet kwam.
In de verwachting dat God recht zou doen, gaf Hij Zijn leven.
En gaf Zijn geest in de handen van Vader.
Jezus, de ware mens en tegelijkertijd de ware God.
Jezus is de Gezalfde, de Christus.
Hij geeft zich over tot de dood aan het kruis.
Jezus heeft geleden onder het falen van Saul.
Maar ook onder het falen van al die gezalfden uit het Oude Testament.
Ook onder mijn falen.
En het uwe.
En het jouwe.
Dat is wat deze Gezalfde doet.
Voor u!
Voor jou!
Voor eenieder die Hem gelooft.
Zijn Naam aanroept.
En vanmorgen laat de Levende het zien!
Voor al jouw falen.
Voor al mijn falen.
Mijn lichaam, gebroken, voor jou; voor ons.
Mijn bloed, vergoten, voor jou; voor ons.
We leven van de geef!
Geloofd zij God!
Amen.
[i] Hand. 9:17.
[ii] Hand. 9:13.
[iii] Hand. 9:14.
[iv] Hand. 9:18.
[v] Luk. 22:70.
[vi] Joh. 19:7.
[vii] Mar. 2:1-12.
[viii] Als in Psalm 89
[ix] Luk. 7:39.
[x] Joh. 8:11.
[xi] Vgl. Zondag 12. Vraag 31: Waarom heet de Zoon van God ook Christus? De naam Christus betekent Gezalfde. Jezus is gezalfd met de Heilige Geest (1) tot Profeet om ons Gods heilsplan te leren, (2) tot Priester om voor ons het offer van zijn leven te brengen en om voor ons te bidden, (3) tot Koning om ons te regeren en bij onze verlossing te bewaren.
Vraag 32 Waarom word jij een christen genoemd? Omdat ook ik ben gezalfd met de Heilige Geest (1) tot profeet om Jezus’ Naam te belijden, (2) tot priester om Hem het offer van dank te brengen, (3) tot koning om tegen de zonde te strijden en eenmaal met Hem te regeren.
[xii] 1 Sam. 10:1.
[xiii] 1 Sam. 24:7, 11; 26:9, 11, 23. Nota bene nadat hi zelf gezalfd is in 1 Sam. 16:13. Na Sauls dramatische dood op Gliboa (1 Sam. 31) dicht David ter ere van hem en zijn zoon Jonathan een prachtig lied waarin niet Sauls falen maar Sauls succes wordt bezongen. Zie ook Ps. 89:21 en de hele Psalm. Deze Psalm wordt vervuld in Christus!
[xiv] Zie Mat. 1:16. Zie ook de vermelding in Luk. 1:27.
[xv] Mar. 12:35-37. Zie ook Mat. 22:41-46.
Vreeswijk, Kerkgeschiedenis en andere zaken 