Preek gehouden op zondag 22 januari 2023 in de Dorpskerk van Vreeswijk-Nieuwegein. Gelezen Zacharia 13:7-9, Mattheüs 18:1-5 en 26:31-35.
Gemeente van onze Heere Jezus Christus
Vorige week bij de voorbereiding en ter voorbereiding op vandaag stonden we stil bij het oordeel over de ontrouwe herders.
Ezechiël 34
4Het zwakke versterkt u niet,
het zieke geneest u niet,
het gebrokene verbindt u niet,
het afgedwaalde brengt u niet terug
en het verlorene zoekt u niet.
En ik vroeg toen.
Ben ik wel een goede herder?
Zie ik de schapen wel.
Het zwakke, het zieke, het gebrokene, het afgedwaalde, het verlorene…
En jij dacht ‘Hoe zit dat bij mij…’
Hebben wij elkaar wel in het oog?
We stonden stil bij de vragen:
‘Wie is toch de belangrijkste in het Koninkrijk der hemelen?’ en
‘Wie is toch de belangrijkste in Hervormd Vreeswijk?’
Beschamend concludeerden we dat we onszelf, onze mening en ons werk toch wel heel belangrijk kunnen vinden.
Soms zo maar neer kunnen kijken op een ander.
Of vergelijken.
‘Die doet het beter dan die…’
Jezus zet een kind in het midden.
Daarom stonden we ook stil bij ‘worden als een kind’.
Luisteren.
Nederig zijn.
Gehoorzamen.
Ik zei toen dat Jezus eigenlijk zegt:
‘Beste discipel, eigenlijk stel je niks voor en je moet je ook niks voor willen stellen’.
Vandaag zou ik daaraan graag iets toe willen voegen:
‘Je hoeft ook niets voor te stellen’.
Waarom niet?
Omdat Hij alles volbracht heeft en alles zal volbrengen.
Niet ik ben de goede herder.
Niet jij bent de goede herder.
Jezus is de Goede Herder.
De Goede Herder Die Zijn leven geeft voor Zijn schapen.
Hij doet het, wat mij niet lukt.
Het zwakke versterken,
het zieke genezen,
het gebrokene verbinden,
het afgedwaalde terugbrengen
en het verlorene zoeken.
Afgelopen week merkte ik dat zomaar op.
Bij een begrafenis.
God gaat verrassend Zijn gang.
En het kan zomaar zijn dat Hij ons daarbij zomaar gebruikt.
Dat Hij ons inzet.
Vandaag vieren we het Avondmaal.
Kinderen kunnen als ze klein zijn, zo’n drie vier jaar, zo’n periode hebben van‘Waaromvragen’.
Misschien herken je dat wel?
‘Papa, mama, waarom?’
Waarom?
Kinderen, en dan bedoel ik jullie allemaal, ook de kinderen van in de 80.
Kinderen, jullie zouden vandaag ook zo’n waarom vraag kunnen stellen.
Bijvoorbeeld:
Waarom vieren we het Avondmaal?
Omdat dat een opdracht is van de Heere Jezus Zelf.
Hij wil graag dat wij Avondmaal vieren.
En Hij nodigt jou uit.
Om zo aan Zijn offer te denken.
Aan Zijn lichaam dat verbroken wordt voor ons.
Aan Zijn bloed dat vergoten wordt voor ons.
Hoor je het trouwens?
Wat?
‘Voor ons’.
‘Ons’!
In Zijn gemeente zijn we niet allemaal eenlingen, individuen die niets met elkaar te maken hebben.
Nee, we zongen al ‘Samen in de Naam van Jezus’.
Daarom verheffen we onze harten omhoog.
Naar Jezus.
Maar we kijken ook om ons heen.
Want aan tafel besef je:
Hij gaf Zichzelf niet alleen voor mij, maar ook voor hem. Ook voor haar.
Wat is trouwens het grootste wonder?
Dat Hij Zijn leven gaf voor mij!
Dat ik aan tafel mag zitten!
In Mat. 26 denkt niet alleen Petrus, maar denken al de discipelen ‘wij zullen U beslist niet verloochenen!’.
Wij zullen…
Kinderen.
Zul je nooit, maar dan ook nooit vergeten dat wij het niet moeten hebben van ‘wij zullen’.
We leven van Gods ‘Ik zal!’.
Hij zal!
Hij heeft!
Hij zal!
Glorie aan de Goede Herder.
Glorie aan het Lam.
Amen.
Vreeswijk, Kerkgeschiedenis en andere zaken 